Na een heftige woordenwisseling tussen de Sportraad en de wethouder Sport (Bernard Minderhoud van Gemeentebelangen Pijnacker-Nootdorp) over de totstandkoming van de sportnota was het gisteren aan de raad om te bedenken op welke wijze het proces weer in beweging kan komen. Het bleek al snel dat er geen enkel vertrouwen meer is bij de Sportraad om met de wethouder Sport tot een oplossing te komen. De wethouder zelf had alle vertrouwen in een goede afloop...
Wat is er aan de hand? Een hele korte schets van een oeverloos proces laat het volgende plaatje zien. Sinds de zomer van 2015 wordt gewerkt aan een sportnota. De eerste versie was een eenzijdig door de gemeente opgestelde bestuursopdracht die na interventie van de Sportraad werd herschreven. In februari 2016 kon begonnen worden met het opstellen van een gezamenlijke sportagenda. Uiteindelijk wordt in december 2016 consensus bereikt over de nota. In februari 2017 komt de wethouder met een gewijzigde nota naar de raad. De Raad is niet blij en stuurt de wethouder terug om zijn huiswerk over te doen. Voor de zomer, zo werd beloofd, zou een nieuwe nota op tafel liggen. De Sportraad wordt weer betrokken bij de overleggen en in mei 2017 is men eruit. Sportraad blij en de Raad wacht rustig de zomer af. En dan wordt in de zomer 2017 wederom gewerkt aan de nota. En tot de grote schrik van de sportraad ligt er weer een stuk op tafel waar men niet mee kan instemmen.
Het resultaat is een boze brief van de Sportraad, een hele lelijke brief van het College en een brief van het Sportplatform waarin staat dat de wethouder het fantastisch heeft gedaan. En de Raad... die is het spoor bijster.
Tijd voor een spoeddebat met de wethouder. In een strak geleid vraag-antwoord-debat werd duidelijk dat de brief van de Sportraad de wethouder had verrast. Dat riep meer vragen op want de schriftelijke toelichting van de Sportraad was glashelder. Maar tot echte antwoorden kwam het niet. In de door de VVD aangevraagde schorsing kwamen bijna alle fracties tot de slotsom dat er geen vertrouwen meer was dat wethouder Minderhoud tot een oplossing met de Sportraad zou komen. Het slepende proces en het bestaande conflict tussen de wethouder Sport en de vertegenwoordiging van bijna alle sportverenigingen in de gemeente moest doorbroken worden. Bij motie is het college gevraagd de sportportefeuille aan een andere wethouder te geven.
Tijdens de door het college aangevraagde schorsing om te praten over de motie was de stemming gespannen. Wat zou wethouder Minderhoud vinden van het openlijk uitgesproken gebrek aan vertrouwen? Zou de motie worden opgevat als motie van wantrouwen?
Al redelijk snel kwam het antwoord. De wethouder vond het prima. Een doodse stilte in de zaal en een hamerslag waren het antwoord. De vergadering was afgelopen en liet menigeen in verwarring achter.